Afscheidsspeech burgemeester Luteijn door Hugo van der Wal

Op maandagavond 6 januari 2024 nam waarnemend burgemeester Luteijn afscheid van de Krimpense gemeenschap. Bij die gelegenheid hield wethouder Hugo van der Wal, als eerste locoburgemeester, een afscheidsspeech. Hieronder vindt u de tekst van deze speech.

Geachte burgemeester Luteijn, beste Jan,

Na bijna twee jaar neem je afscheid van Krimpen aan den IJssel. Per 6 maart 2023 werd je door de Commissaris der Koning  aangesteld als waarnemend burgemeester van onze gemeente. In afwachting van de komst van een nieuwe kroonbenoemde burgemeester. Dat moment is nu bijna daar. Het was jouw wens om vanavond tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst afscheid te nemen van de inwoners van de gemeente en van de vertegenwoordigers van de diverse maatschappelijke organisaties die Krimpen rijk is. Eerder, op 17 december, nam je al officieel afscheid van de gemeenteraad. En volgende week is er een bijeenkomst voor de ambtelijke organisatie.

Maar vanavond dus jouw afscheid van de lokale gemeenschap van Krimpen aan den IJssel. Bij deze gelegenheid mag ik jou toespreken als locoburgemeester namens het gemeentebestuur, en daarmee ook namens alle inwoners.

De aankondiging van jouw waarnemerschap veroorzaakte enige rimpelingen in de Krimpense dorpsvijver. Maar je kwam, zag en… overwon.

In de afgelopen 22 maanden hebben veel Krimpenaren je leren kennen als een burgemeester die - zoals iedere burgemeester dat hoort te doen - bóven de partijen staat. En die vanuit zijn positie tegenstellingen wist te overbruggen, en mensen wist te verbinden. Dat deed je vakkundig. Vaak heel subtiel. Maar als het nodig was, schuwde je ook de confrontatie niet. Als een streng doch rechtvaardig huisvader trad je dan op. Of het nu een boze ondernemer was wiens zakelijk belang werd geraakt door een besluit dat in het algemeen belang was genomen. Of dat het een inwoner was, die een gemeentelijk verbod herhaaldelijk aan de laars lapte. Altijd deed je dat met het doel om mensen bij elkaar te brengen. Daarbij durfde je ook kritisch naar het eigen aandeel van de gemeente te kijken. Daar liep je niet voor weg. En door goed te luisteren, wist je op verschillende momenten pijn weg te nemen bij inwoners. Pijn die er soms al vele jaren zat.

Luisteren is een kwaliteit van je, Jan. Praten misschien nóg méér, zo hebben wij ontdekt en ervaren. En van bescheidenheid had je beslist geen last. Maar misschien is dat wel een belangrijke eigenschap om burgemeester te zijn. En je kon je dat permitteren. Want je wist wat je zei, en waarover en waaruit je sprak. Namelijk vanuit jouw brede maatschappelijke kennis, jouw uitgebreide bestuurlijke ervaring en levenswijsheid. Dat maakte je tot een waardig boegbeeld van Krimpen aan den IJssel, binnen en buiten onze gemeente.

Je kwam als waarnemend burgemeester. Wat dat betreft had je het volste recht om jouw taak als waarnemer ook op die manier in te vullen. Op de  bestuurlijke winkel passen, en meer niet. Maar dat heb je niet gedaan. Integendeel. Vanaf dag één heb je je met al je krachten op Krimpen gestort. Je hebt je verdiept tot in de haarvaten van de Krimpense samenleving. Indrukwekkend op hoeveel plekken binnen Krimpen jij in korte tijd bent geweest! Hoeveel maatschappelijke instanties, bedrijven en verenigingen je hebt bezocht! En bij hoeveel activiteiten jij aanwezig was, doordeweeks en in het weekend! Daarbij was je overigens beslist niet eenkennig! Ook organisaties en activiteiten die men niet een-twee-drie in jouw interessesfeer zou verwachten, mochten op jouw oprechte belangstelling rekenen. Daarmee liet je duidelijk blijken dat je een burgemeester voor álle Krimpenaren wilde zijn!

En met hoeveel energie je dat deed! Ook op momenten dat er door gezins- of familieomstandigheden een extra beroep op je werd gedaan. Onvermoeibaar leek je. Een indrukwekkend aantal berichten en foto’s op Facebook, LinkedIn en X laat overduidelijk zien dat je de achterliggende tijd niet hebt stilgezeten. Krimpenaren die jouw bezigheden via social media volgden, zullen ongetwijfeld weleens gedacht hebben: “Tjonge, is die man ooit wel eens thuis? Zou hij ’s nachts in het gemeentehuis slapen, of zo?” Nou, dat hebben wij ons ook meermaals afgevraagd. Maar oprecht mensen, ik kan u uit de droom helpen. Er staat nergens in het gemeentehuis iets van een bed of zo. Nee, vergeet dat maar. Sterker nog: Jan heeft in het raadhuis zelfs een eigen vaste werkplek moeten bevechten!!

Je genoot er zichtbaar van vóór Krimpen bezig te zijn. En om ín Krimpen bezig te zijn. Dat had ook zijn uitwerking op je gezin. Fijn dat je vrouw, Marja, ook regelmatig acte de présence  gaf. Ook in de periode dat er zorgen waren over haar gezondheid. Marja, ik wil je graag bedanken voor je betrokkenheid bij, en je regelmatige aanwezigheid in Krimpen, vaak ook in de weekends!

Ook voor jullie kinderen en kleinkinderen is Krimpen aan den IJssel inmiddels geen onbekende plek. Op Koningsdag deden ze enthousiast mee aan activiteiten. En soms kon men op een feestdag het complete gezin Luteijn rondom pater familias Jan ergens binnen onze gemeentegrenzen treffen.          

Tweeëntwintig maanden zijn kort om als burgemeester een stempel te drukken op een gemeente. Zeker als je ‘slechts’ waarnemer bent. Toch heb je je sporen nagelaten in de Krimpense gemeenschap.

Dat deze Nieuwjaarsreceptie sinds jouw aantreden weer in De Tuyter plaatsvindt, is een feit. Maar ik kan mij voorstellen dat je dat niet bovenaan je CV zet. Enkele andere dingen dan, die mij op het netvlies staan:

Je hebt voortgebouwd op het onderwerp dat door jouw voorganger, Martijn Vroom, is ingezet: Veiligheid. Daar waar dit thema raakte aan mijn portefeuilles Zorg en Economische Zaken vond ik in jou een betrokken partner met wie we mooie stappen konden zetten. Dat jij ondernemersbloed hebt, bleek wel uit jouw bijzondere belangstelling voor het ondernemersklimaat in deze gemeente. Van de eerste Krimpense Open Bedrijvendag op 29 maart aanstaande ben jij toch wel een belangrijke inspirator geweest.

En om niet meer te noemen: met mij is de Molukse gemeenschap in Krimpen jou blijvend dankbaar voor de bestuurlijke moed om hier op 25 april 2024, als eerste gemeente in Nederland, de RMS-vlag te hijsen.  

Wat jij in elk geval hebt nagelaten, zijn de eerste voorbereidingen voor de viering van Krimpen 750 jaar in 2027. Terecht vind je het aan jouw opvolger om hier een eigen stempel op te kunnen drukken. Maar om te wachten tot zij helemaal is ingewerkt, vond jij – en wij met jou – ook niet verantwoord. En terecht! De tijd gaat immers snel. Voor je het weet, is het zover.

Dankjewel Jan voor de voortreffelijke wijze waarop je het waarnemerschap voor Krimpen aan den IJssel hebt ingevuld. Ontzettend bedankt voor alles wat je in de afgelopen 22 maanden voor onze gemeente en de Krimpense gemeenschap hebt betekend. Ik wens jou, met Marja en jullie gezin, in alle opzichten alle goeds en alle Zegen toe. Voor nu en in de toekomst.

Je hebt verteld dat je niet van plan bent om vanaf volgende week achter de geraniums te gaan zitten. We zijn dan ook oprecht benieuwd waar we je D.V. straks bestuurlijk weer zien opduiken. Voor de social mediavolgers onder ons zou ik zeggen: houd Facebook, LinkedIn of X in de gaten!

Jouw laatste officiële daad in Krimpen zal zijn op D.V. 15 januari. Jij hoopt dan de bijzondere raadsvergadering voor te zitten, waarin onze nieuwe kroonbenoemde burgemeester, Harriët Westerdijk wordt geïnstalleerd. Daarna is de verbintenis tussen Krimpen aan den IJssel en Jan Luteijn écht formeel ten einde. Ik zeg met nadruk: formeel. Want in de achterliggende periode heb je laten zien dat Krimpen bij je paste. En jij bij Krimpen. Je bent geen Krimpenaar geworden, maar – zoals je dat in je afscheidsinterview in De Klinker verwoorde: Krimpen is wel een beetje in jou gekropen. En dat “een beetje” is weer zo typerend jou. Je laat jezelf niet gemakkelijk kennen. Je geeft je diepste gevoelens niet zomaar bloot. Ook met die gepaste afstand gaf je invulling aan je rol als burgemeester van Krimpen. Dat “een beetje” is daarom misschien méér dan dat je publiekelijk wil toegeven. Maar dat geheim neem jij mee naar Numansdorp. En dat zorgt er ongetwijfeld voor dat de goede herinneringen en de informele banden zullen blijven.

Daarom: tot ziens Jan! Á Dieu!!